12) Haşyet (Titreyerek Korkmak):

“O halde insanlardan korkmayın, benden korkun.” (Maide: 5/44)



“O halde onlardan korkmayın. Benden korkun.” (Bakara: 2/150, Maide: 5/3)



Haşyet, korktuğu kimsenin azametini ve egemenliğinin kemalini bilme esasına dayalı korkudur. Çünkü yüce Allah şöyle buyurmaktadır: “Kulları arasında Allah’tan ancak alimler korkar.” (Fatır: 35/28) Yani O’nun azametini ve egemenliğinin kemalini bilenler korkar. Buna göre haşyet, havf (korku)dan daha özel bir anlam ihtiva eder. Aralarındaki fark şu örnekle açıkça anlaşılabilir: Bir kimse bir kişiden korkacak olursa, eğer onun kendisine güç yetirip yetiremeyeceğini bilemiyorsa bu havf (korku)dur. Şayet bir kimse kendisine gücü yeten bir kişiden korkacak olursa, işte bu da haşyettir.



Havfın hükümleri ve kısımları ile ilgili söylenenler, haşyetin hükümleri ve kısımları hakkında da söylenebilir. [51]