Beşir ve Türevleri:

Müjdeci ve müjde veren, güleç yüzlü insan.[76]



‘Beşir’, ‘beşr’ kökünden türemiş bir sıfatttır. Müjdeleyen, muştu veren, güler yüzlü, sevecen demektir. Aynı kökten gelen ‘beşer’, insan, âdemoğlu demektir. Bunun anlamı da bir şeyin güzelliğiyle ortaya çıkması,  görünmesi demektir.



İnsana ‘beşer’ denilir. Çünkü onu diğer canlılardan ayıran bir takım özellikleri vardır. Beşer ismi insan için övücü bir sıfattır. Bu sıfatın tekili, çoğulu, erili ve dişili (müzekker ve müennesliği) hep aynıdır.



İnsana, kadın olsun erkek olsun, bir kişi olsun - çok kişi olsun ‘beşer’ denilir.



Kur’an, Allah (cc )’ın bir beşer yaratma iradesini anlatmaktadır.[76] Kur’an, sık sık insanın bir beşer olduğunu, hatta peygamberlerin de bir melek değil bir beşer olduklarını vurguluyor:



“De ki: Şüphesiz ben, ancak sizin gibi bir beşerim, yanlızca bana sizin ilâhınızın bir ilâh olduğu vahyediliyor…” (Kehf: 18/110)



‘Beşr’ kökünden gelen ‘beşere’;  üst deri, derinin üst tabakası, ‘beşâret’; güzellik, müjde, tebşir; müjdelemek, ‘büşra’;  müjde- muştu, ‘mübaşeret’;  kadın erkek ilişkisi, ‘mübeşşir’ (Türkçede mübâşir) ise,  müjde veren anlamlarına gelirler.[76]